Produkte

Teiken:JNK1 jnk2 NF- κ B

In vitro studie:isovitexin voorkom LPS-geïnduseerde oksidatiewe skade deur die produksie van intrasellulêre ROS te inhibeer, en verswak ook die effek van H2O2 op sellewensvatbaarheid.Bevat LPS (2 μ Isovitexin (0-100 g / ml) μ G / ml) het geen sitotoksisiteit teenoor rou 264.7 selle gehad nie, maar 200 μ G / ml isovitexin het beduidende sitotoksisiteit getoon.Isovitexin (25,50) μ G / ml) geïnhibeer LPS-geïnduseerde TNF- α， Verhoogde vlakke van IL-6, iNOS en COX-2.Isovitexin (25,50) μ G / ml) het ook I in rou 264.7 selle κ B α Fosforilering en afbraak geïnhibeer, wat ooreenstem met die effek van JNK1 / 2 inhibeerder [1].

In vivo studies:isovitexin (50 en 100 mg / kg, IP) het minder ernstige histopatologiese veranderinge in longafdelings veroorsaak en die aantal inflammatoriese selle in LPS-geïnduseerde muise verminder.Heteroeosinofiele (50 en 100 mg / kg, IP) het TNF deur- α En IL-6 produksie, ROS produksie, MPO en MDA inhoud verminder, SOD en GSH verhoog, en LPS geïnduseerde inflammasie en oksidatiewe stres in LPS geïnduseerde Ali muise voorkom.En effektief inhibeer die proteïen uitdrukking van iNOS en COX-2 [1].Isovitexin (25,50, 100 mg/kg) het die oorlewingsyfer van LPS/D-gal-geïnduseerde lewerbesering by muise op 'n dosisafhanklike wyse verlaag.Isovitexin het ook NF- κ B geïnhibeer en reguleer LPS / D-gal-geïnduseerde Nrf2 en HO-1 in muise op [2].

Sel eksperiment:sellewensvatbaarheid is deur MTT-toets bepaal.Rou 264.7 selle is op 96 put plate (1) × 104 selle / put) en met verskeie konsentrasies isovitexin (eindkonsentrasie: 0-200) μ G / ml) en LPS (2 μ G / ml) vir 24 uur geënt.Daarbenewens, gebruik IV (25 of 50 μ G / ml) voorbehandel die selle vir 1 uur, en dan is H 2O 2 (300) bygevoeg μ M）。 Na 24 uur is MTT (5 mg / ml) by die selle en dan vir 4 uur geïnkubeer [1].

Diere eksperiment:muise [1] om Ali-model te vestig, is muise ewekansig in 6 groepe verdeel: kontrole (sout), slegs isovitexin (100 mg / kg, opgelos in 0.5% DMSO), slegs LPS (0.5 mg / kg, opgelos in soutoplossing) ), LPS (0,5 mg / kg) + isovitexien (50 of 100 mg / kg) en LPS (0,5 mg / kg) + deksametasoon (DEX, 5 mg / kg, opgelos in sout).Isovitexin of DEX (5 mg / kg) isovitexin is toegedien.Na blootstelling aan isovitexin of DEX vir 1 uur, is muise met eter verdoof en LPS is intranasaal (in) toegedien om longbesering te veroorsaak.Die diere is 12 uur na LPS-toediening doodgemaak.Daarom is brongoalveolêre spoelvloeistof (BALF) en longweefselmonsters geoes om sitokienvlakke te meet;ROS generasie;SOD, GSH, MDA en MPO aktiwiteite;En die uitdrukking van COX-2, iNOS, HO-1 en Nrf2 proteïene [1].