محصولات

شرح:هیدرات مونوآمونیم گلیسیریزینات دارای فعالیت های دارویی مانند ضد التهاب، ضد حساسیت، ضد زخم معده و ضد هپاتیت است.

دسته های مرتبط:
مسیر سیگنال > > دیگر > > دیگر
زمینه تحقیق > > التهاب / ایمنی

مطالعه In Vivo:افزایش نسبت وزن به وزن ریه با تجویز دوزهای بالا و متوسط ​​ماگ (10 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور قابل توجهی کاهش یافت.پیش تیمار با ماگ (10 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) به طور موثری تولید TNF-α و IL-1 β را کاهش داد.Mag (10,30 mg/kg) به طور قابل توجهی NF را در مقایسه با بیان پروتئین LPS-κ Bp65 کاهش داد.در مقابل، LPS در مقایسه با گروه کنترل، بیان پروتئین κ B-α را به طور قابل توجهی کاهش داد، در حالی که ماگ (10 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) بیان Iκ B-α را به طور قابل توجهی افزایش داد [1].در مقایسه با گروه های RIF و INH، درمان MAG با دوز پایین و دوز بالا به طور قابل توجهی سطوح ast، alt، TBIL و TBA را در 14 و 21 روز کاهش داد، که نشان دهنده اثر محافظتی MAG بر RIF - و INH - است.باعث آسیب کبدی شود.گروه درمان با MAG سطح GSH کبد را در روزهای 7، 14 و 21 افزایش داد و سطح MDA را در روزهای 14 و 21 در موش‌های تحت درمان با RIF و INH به طور معنی‌داری کاهش داد که نشان‌دهنده اثر محافظتی MAG در RIF - و است.آسیب کبدی ناشی از INH [2].

آزمایشات حیوانی:موش [1] در این مطالعه، موش BALB/c (نر، 6-8 هفته، 20-25 گرم) استفاده شد.موش ها به طور تصادفی به 5 گروه کنترل، گروه LPS و LPS + مونوآمونیوم گلیسیریزینات (مگ: 3،10 و 30 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند.هر گروه شامل 8 موش بود.موش ها با تزریق داخل صفاقی پنتوباربیتال سدیم (50 میلی گرم بر کیلوگرم) بیهوش شدند.قبل از ایجاد آسیب حاد ریوی، به موش‌ها ماگ (3، 10 و 30 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به صورت داخل صفاقی تزریق شد.پس از 1 ساعت، LPS (5 میلی گرم بر کیلوگرم) به داخل تراشه برای ایجاد آسیب حاد ریه تزریق شد.به موش های معمولی PBS [1] داده شد.موش‌ها [2] از موش‌های نر ویستار (180-220 گرم) استفاده کردند.موش ها به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه RIF و INH، گروه با دوز کم MAG و گروه با دوز بالا MAG، با 15 موش در هر گروه.موش‌های گروه‌های RIF و INH RIF (60 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و INH (60 میلی‌گرم بر کیلوگرم) با گاواژ یک‌بار در روز داده شدند.موش های گروه MAG با MAG با دوز 45 یا 90 میلی گرم بر کیلوگرم پیش تیمار شدند و RIF (60 میلی گرم بر کیلوگرم) و INH (60 میلی گرم بر کیلوگرم) 3 ساعت پس از تجویز MAG داده شد.موش‌های گروه کنترل با نرمال سالین تحت درمان قرار گرفتند.به منظور بررسی اثر دینامیکی دارو، موش‌های هر گروه 7، 14 و 21 روز پس از مصرف کشته شدند [2].

ارجاع:1].هوانگ ایکس و همکاراناثرات ضد التهابی مونوآمونیم گلیسیریزینات بر آسیب ریوی حاد ناشی از لیپوپلی ساکارید در موش از طریق تنظیم کننده مسیر سیگنالینگ فاکتور هسته ای-کاپا B.Evid Based Complement Alternat Med.2015؛ 2015: 272474.
[2].ژو ال و همکارانمونوآمونیم گلیسیریزینات از سمیت کبدی ناشی از ریفامپیسین و ایزونیازید از طریق تنظیم بیان ناقل Mrp2، Ntcp و Oatp1a4 در کبد محافظت می کند.فارم بیول.2016؛ 54 (6): 931-7.